استغفار ۱۰
پاییز که برگ ها می ریزند رفتگران درختای را می تکانند تا برگمانده های آنها نیز بریزند و درختان کاملاً عریان شوند و مهیای (توانای) تحمل هرچه بیش تر سرما و برف محافظ شان در برابر کرم ها تا بهار و نوبت جوانه های تازه و نو قرار بگیرند
استغفار، طلب تکانیدن ما (آمرزش) از خداست تا به کمک فرشتگان («رُفتگر»ها) گناهان مانده بر روح و جان و روانِ این تن مان را بریزند و ما مهیا و توان مند دریافت سپیدی، پاکیِ (برف) گردیم و از شرور شیاطین در امان قرار بگیریم و شایستگی بازگشتن از سمت و سوی گناهان، به سمت «او» (که نهایت اثبات - مثبت -) هستند را پیدا کنیم و زآن پس دیگر از گناه روی گردان شویم و روی مان به خدا بشود
استغفر = درخواست تکاندن می کنم از
اللهَ = تهیتهنیاز، جناب پادشاه
ربی = که پرورش دهنده من هستند
و = در حالی که
أتوبُ = باز می گردم (پشت به گناهان می کنم)
إلیه = رو به «او»
پس مفهوم استغفار این است:
در حالیکه پشت به گناه کرده ام و رو به سوی الله، از الله، که پرورشگر من هستند تقاضای آمرزش (تکاندن من) را دارم
