تحریف

شما:

استاد گرامی خیر در ابتدای پاسختان به معنای (خوبی) است یا به معنای (نه)؟

 

آگاهیگاه:

خیر به معنای خوبی است. خیر اصلاً به معنای خوبی است (خوبی یعنی ایجاد حالت و احساسی که آدمی سرشار از لذّتی شود که حاضر باشد در همان حالت بمیرد و آرام ابدی بگیرد ـ بِیَدِهِ الخَیر ... ـ). اگر به معنای نه بگیریم نیز باز به معنای خوبی است به شرط این که آغاز نفی جز خدا باشد: لا، إلهَ إلا ألله. وگرنه خیر به معنی نه نیست. این معنا را شاید عدّه ای به عمد برای تخریب معانی والای غیر دنیایی و مانا گرفته و به زبان ها انداخته باشند! زیرا در پارسی نه وجود داشته است. و در عربی لا به معنای نه بوده است. پس این وسط خیر چرا باید به معنای نه در زبان ها بیفتد آن هم از نوع ادیبانه ی آن؟ هان؟ ...!